بسياري از ما عادت داريم پابرهنه در خانه، کف سونا، ساحل و ... راه برويم، ولي پزشکان ميگويند اين پابرهنه راه رفتن گاهي باعث قارچهاي پوستي و آسيب پوستي پا ميشود.
بيشتر خانمهاي خانهدار که در منزل بدون جوراب و گاهي بدون دمپايي راه ميروند، دچار خشکي پا خصوصا در کف و حاشيه کف پا ميشوند. مردان به دليل مشاغل خارج از منزل و پوشيدن مداوم جوراب و کفش و افزايش تعريق کف پا کمتر دچار خشکي ميشوند.بهتراست درمنزل جوراب پوشيده و از دمپايي استفاده شود زيرا علاوه بر پيشگيري از خشکي شديد کف پا از حساسيت تماس پوست کف پا با فرش، موکت يا سراميک هم جلوگيري ميشود. بعضي از افراد به پشم موجود در فرش و موکت و گاهي به مواد پلاستيکي سراميک حساسيت داشته و دچار قرمزي و خارش شده و خشکي و ترک خوردگي کف پاي شان تشديد ميشود که در اين موارد نياز به درمان توسط پزشک دارد، ولي در افرادی که فقط خشکي و ترک خوردگي دارند، ضمن پوشيدن جوراب و دمپايي استفاده از کرمهاي نرمکننده و گاهي کراتوليتيک مانند وازلين ساليسيله، 3 تا 5 درصد باعث بهبودي ميشود.
در کنار ساحل چهطور؟
در ساحل دريا به علت گرم و مرطوب بودن هوا، کمتر خشکي و ترکخوردگي در پوست کف پا ايجاد ميشود و زمان آن هم نسبت به مواردي که در منزل پا برهنه راه ميروند، کوتاهتر است، ولي در ساحل دريا به علت خصوصيات آب و هوايي، قارچها و انگلها ميتوانند رشد کرده و در افرادي که پا برهنه راه ميروند، در اثر بريدگيهاي کوچک و حتي ميکروسکوپي پوست کف پا، اين قارچها و انگلها وارد پوست شده و رشد نمايند و از طرفي اگر بعد از پايان تفريح در ساحل، پاها با آب سالم شسته نشود و کاملا خشک نگردد، لاي انگشتان پا به آساني دچار قارچهاي مونيليا شده و از نظر ظاهري، بين انگشتان پا خصوصا فاصله بين انگشت 4 و 5 سفيد شده، حالت ليچ افتاده ديده ميشود که باعث خارش مداوم ميشود. لذا علاوه بر درمان دارويي اين قارچها بايد هميشه پاها با آب سالم شسته شده و خوب خشک گردند، مخصوصا اينکه بعضي از افراد بعد از حمام کردن يا شستن پاها با دقت لاي انگشتان پا را خشک نميکنند. چنين افرادي در فصول ديگر هم دچار ضايعات قارچي مونيليا لاي انگشتان پا هستند. لذا توصيه ميگردد همه افراد در ساحل دريا از دمپايي استفاده کنند و در پايان روز پاها را با آب سالم و سرد بشويند و خوب خشک کنند.